Łazienka, która odgrywa rolę pierwszoplanową

Pokój kąpielowy to pomieszczenie, które zmieniło się najbardziej, nie tylko w domu, ale także w przestrzeni publicznej oraz w sektorze hotelarsko-gastronomicznym (HoReCa). Zachodzące zmiany dotyczyły zarówno wykończenia, jak i elementów wyposażenia wnętrza, ale przede wszystkim sposobu postrzegania przestrzeni. W toku tej ewolucji materiały ceramiczne znalazły nowe formy, a zapowiada się ich dalszy rozwój. Zwróciliśmy się do designerów, którzy od lat projektują przestrzenie łazienkowe, aby opowiedzieli nam o najbliższych scenariuszach.

Paolo D'Arrigo

„Najbardziej ewidentne przemiany miały miejsce w sferze architektonicznej. To tak jakby nastąpił pewien odwrót: teraz łazienka stała się najbardziej interesującym pomieszczeniem pod względem designu, a według najnowszych trendów ma być jeszcze bardziej widoczna i ważna w projektowaniu wnętrz. Ponadto tendencja do łączenia lub wplatania łazienki w inne pomieszczenia domu wpłynęła na produkcję nowych systemów, takich jak wielkie szklane ściany, które oddzielają od siebie pomieszczenia fizycznie, ale nie wizualnie. Jest to przemiana o charakterze uniwersalnym, nie podąża za trendami poszczególnych rynków, ponieważ ma pochodzenie kulturowe, a nie związane ze stylem. Uważam, że ciekawe jest to, że jako pomieszczenia wspólne łazienki, ze zwykłych pomieszczeń sanitarnych, stały się pomieszczeniami, w których można zmniejszyć na chwilę szaleńcze tempo życia, stymulując regenerację emocjonalną poprzez zastosowanie naturalnych materiałów i wykończeń w połączeniu z systemami technologicznymi i elementami użytkowymi, które coraz bardziej zwiększają komfort i ułatwiają troskę o higienę.

Okładziny ceramiczne przeżywają obecnie olbrzymi rozwój, a jednocześnie mogą być ograniczeniem, jeśli będą służyć jedynie potrzebie odtworzenia naturalnych materiałów, takich jak drewno czy kamień. Uważam, że należy bardziej podkreślać poszukiwanie odpowiedniego przekazu materiału, choćby po to, by przeciwdziałać nasyceniu rynku”.

Romano Adolini

„Od lat 90. łazienka z zamkniętego, odrębnego pomieszczenia o charakterze sanitarnym staje się przestrzenią uniwersalną o nowych liniach stylistycznych, materiałach i wykończeniach. Najmniej jednak rozwinęły się badania nad ergonomią, instalacjami oraz, przynajmniej na Zachodzie, nad technologią urządzeń sanitarnych wskutek surowych przepisów i jeszcze zbyt mocno tradycjonalistycznej wizji. Wyższą jakość osiągnięto zarówno w sektorze prywatnym, jak i w sektorze publicznym. Mam na myśli na przykład toalety na niektórych lotniskach czy w budynkach użyteczności publicznej, a z kolei branża hotelarska, zwłaszcza w przypadku hoteli luksusowych, to sektor, w którym osiągnięto najbardziej ekstremalny poziom ewolucji przestrzeni oraz skrajności funkcjonalnej, usuwając wszelkie fizyczne bariery pomiędzy łazienką i sypialnią.

Ceramika to materiał niezastąpiony. Z biegiem lat proponowano różne alternatywy, takie jak drewno, stal, szkło czy żywice syntetyczne, ale ostatnio postanowiono ponownie z niej korzystać, przede wszystkim dzięki rozwojowi nowych wykończeń i technik obróbki, które potrafią spełniać różne wymogi i gusty”.