W domu niczym w SPA

Łazienka to pomieszczenie, które zmieniło się najbardziej i to nie tylko w domu, lecz także w przestrzeni publicznej i sektorze HoReCa. Zachodzące zmiany dotyczyły zarówno wykończenia, jak i elementów wyposażenia wnętrza, ale przede wszystkim sposobu postrzegania przestrzeni. W toku tej ewolucji materiały ceramiczne znalazły nowe formy, a zapowiada się ich dalszy rozwój. Zwróciliśmy się do designerów, którzy od lat projektują przestrzenie łazienkowe, aby opowiedzieli nam o najbliższych scenariuszach.

Giovanna Talocci

„W latach 80. i 90. łazienka odgrywała kluczową rolę w wystroju wnętrz domu. Po kuchni było to pomieszczenie, które świadczyło o statusie właściciela danego domu: trudno było nie zauważyć w nim wielofunkcyjnych pryszniców, wanien z hydromasażem i okładzin ceramicznych sygnowanych przez znanych projektantów mody. Na część łazienkową przeznaczano sporo przestrzeni, często poświęcając inne pomieszczenia. Od lat 2000 zaczął królować minimalizm, naturalne materiały i stonowane kolory oraz przestrzenie o innym rozmiarze, ponieważ funkcje dzieliły się również na inne pomieszczenia. Pragnienie posiadania we własnym domu niewielkiego SPA sprawiło, że zaczęto projektować domowe sauny oraz łaźnie tureckie, a w konsekwencji zmieniło się przeznaczenie poszczególnych pomieszczeń. Nastąpił więc „rozkład” łazienki: z jednej strony mieliśmy strefę bardziej funkcjonalną z sanitariatami i umywalkami, a z drugiej strefę relaksu, z wannami, prysznicami i saunami. Po części za tym trendem podążały też łazienki hotelowe: strefa sanitariatów była nieco bardziej intymna, a strefa umywalki czy strefa prysznicowa/wannowa były widoczne i dopełniały wystrój pomieszczenia.

Materiały ceramiczne, a zwłaszcza gres, stały się głównymi bohaterami tych zmian w strefie łazienkowej, zarówno w środowisku publicznym, jak i w sektorze prywatnym. Mam nadzieję, że będą prowadzone badania mające na celu nadanie okładzinom ceramicznym bardziej właściwości technologicznych związanych z danym otoczeniem: antybakteryjnych, antysmogowych, fotowoltaicznych... Są to kwestie, które już są poruszane, ale należałoby je rozwinąć. Jeśli chodzi o estetykę, chciałabym, aby w większym stopniu badano nieodłączne właściwości materiałów ceramicznych”.

Davide Vercelli

„Internet sprawił, że nastąpiło ogólne przyspieszenie wymiany zdań. Dzięki temu zdjęcia i opinie, którymi dzielą się użytkownicy, kształtują na gusta konsumentów i wpływają na nie. Średnio ludzie spędzają 20 minut dziennie w łazience tylko po to, by posiedzieć na czacie, odpisać na maile i „posurfować” po mediach społecznościowych. Choć może się to wydawać nieco kontrowersyjne, trudno pominąć tego typu dane w projekcie architektonicznym czy w ofercie na nowy produkt. Przydałyby się chociażby gniazdka do podładowania urządzeń albo porty USB wbudowane w meble. Wanny zdecydowanie straciły popularność na korzyść pryszniców o coraz większej funkcjonalności, w których systemy sterowania wodą są coraz bardziej zbliżone wydajnością do tych, jakie spotkamy w SPA.

Pragnienie posiadania dwóch umywalek jest równie mocne co chęć obcowania z naturalnymi materiałami czy takimi powierzchniami jak tapety, żywice albo drewno. Mamy do czynienia z fantastycznym wymieszaniem materiałów, które tracą swoją własną estetykę, wykraczając poza określone granice: ceramika symuluje tkaniny i tapety, okładziny ścienne odwzorowują tekstury drewna, a parkiet, w ciekawym procesie obiegu zamkniętego, wykorzystuje techniki druku cyfrowego typowe dla ceramiki. W tym wszystkim wydajność, higiena czy trwałość gresu wydają się inaczej niemożliwe do osiągnięcia”.