Spoiny międzypłytkowe

Jedyną zasadą jest to, że płytki muszą mieć minimalną szerokość spoin (ok. 2 mm), to znaczy elastyczną przestrzeń między jedną płytą a drugą zastosowaną w celu pochłonięcia napięć, jakim poddana w czasie jest każda sztywna powierzchnia (na przykład zmiany temperatury lub zmiany strukturalne budynku).

Spoiny międzypłytkowe stają się integralną częścią projektu, ponieważ definiują zarówno wymiar estetyczny, jaki i parametry techniczne gotowej powierzchni. Wybór szerokości fugi (która może wahać się średnio od 1 do 3 mm) i materiału wypełniającego jest zatem kluczowy. Oto, jakie elementy należy wziąć pod uwagę:

Kolory kontrastowe lub ton w ton

W sklepach dostępne są produkty do spoinowania w różnych kolorach, w zależności od stopnia widoczności, jaki planuje się nadać siatce fug. Możliwe jest tworzenie spoin „ton w ton”, w połączeniu z kolorem wybranych płytek, lub kontrastowe, kolorowych i wyraźnie widocznych, zgodnie z własną interpretacją materiału.

Krawędzie rektyfikowane

W zależności od rodzaju brzegu, zmienia się grubość spoiny międzypłytkowej. Krawędzie rektyfikowane pozwalają na ułożenie płytek obok siebie, zmniejszając szerokość fug do minimum i pozwalając tym samym na uzyskanie efektu idealnie ciągłej powierzchni w nowoczesnym stylu (spoina minimalna). Płytki o krawędziach nierektyfikowanych wymagają szerszej spoiny (większej niż 2-3 mm), która daje bardziej tradycyjny efekt stylistyczny (spoina otwarta).

Produkty do spoinowania

Do spoinowania płytek należy stosować produkty zgodne z europejską normą EN 13888, których właściwości spełniają wymagania projektowe oraz zapewnią odporność na działanie czynników zewnętrznych, jakim zostaną poddane, w tym możliwego działania środków chemicznych. Jest to jedyny sposób, by zapewnić ochronę fug przed brudem, działaniem wody i namnażaniem bakterii.