People
Świadoma granica między tym, co naturalne i tym, co sztuczne
czas trwania czytania: 5 minuty


wywiad z Studio Calvi Brambilla
Co dla projektanta stanowi „efekt kamienia” zapewniany przez gres porcelanowy? I jakie są zastosowania projektowe tych materiałów poza okładzinami ściennymi czy podłogowymi? Rozmawiamy o tym z Fabio Calvim z pracowni Calvi Brambilla, która powstała w 2006 roku w Mediolanie i która znana jest z projektów aranżacji wnętrz oraz architektury wnętrz rezydencji prywatnych, biur czy sklepów.
Gres porcelanowy o efekcie kamienia osiąga obecnie niezwykle wysoki poziom nie tylko wydajności, lecz także mimetyzmu. Wyszukane procesy nadruku Sublime Sync pozwalają nie tylko na odtwarzanie żyłkowania i powierzchni charakterystycznych różnych litotypów, lecz także na odtwarzanie ich tekstur powierzchniowych, takich jak porowatość czy typowe wrażenia dotykowe. Do tego dochodzi możliwość tworzenia dużych formatów, które można przycinać na miarę w celu realizowania, poza okładzinami ściennymi lub podłogowymi, zastosowań nietypowych. Otwierają się więc nowe możliwości projektowe.
Stosujecie zazwyczaj materiały, które nawiązują do naturalnych kamieni czy jesteście wierni oryginałom?
Jesteśmy pod tym względem prawdziwymi „laikami”. Wykorzystujemy zarówno materiały naturalne, jak i te o efekcie kamienia lub drewna, ponieważ te ostatnie mają niezaprzeczalne zalety i ułatwiają nam, architektom, życie. Są to produkty przemysłowe o takich standardach, iż zapewniają wydajność, która pozwala nam na wiele różnych zastosowań. Na przykład, w wilii, którą teraz wykonujemy, położyliśmy je z zachowaniem ciągłości w środku, na zewnątrz i przy basenie, opracowując ad hoc różne formaty. Zleciliśmy takie przycięcie gresu, aby wykonać podstawy kolumn (wież), stopnie, narożniki, kratki odpływowe basenu i nie tylko. Można zrobić wszystko przy użyciu tylko jednego materiału, na dodatek ograniczając marnotrawienie go.
A z punktu widzenia jego wydajności?
Lekkość gresu porcelanowego pozwala na łatwiejsze układanie naturalnych kamieni, a poza tym nie ulega on zniekształceniom wraz ze zmianami temperatur. Trudno poszukiwać w naturze tak jednorodnego materiału. Pod względem obróbki można wymagać obecnie od firm grubości podobnych do kamienia naturalnego, nawet z żyłkowaniem, które przechodzi na kolejny element. W handlu detalicznym gres pozwala na wykonywanie mocno eksploatowanych podłóg o efekcie drewna, materiału, których w takich sytuacjach nie jest trwały, ale jednocześnie zdołano zachować jego ciepło wizualne. Efekt estetyczny jest jednakowy. W sektorze kontraktowym, w którym konieczne jest przestrzeganie ścisłych terminów panujących na budowie, można je skracać właśnie dzięki tym materiałom przemysłowym, które są gotowe i występują od razu w żądanych wersjach grubości. Z naszego punktu widzenia prawdziwy kamień nie powinien konkurować z gresem porcelanowym o efekcie kamienia, ponieważ w pewnym sensie wzajemnie się one uzupełniają. To od umiejętności projektanta zależy, czy uda się znaleźć równowagę.
Jakie można przewidzieć zastosowania alternatywne?
Gres porcelanowy pozwala na wszechstronność zastosowań i wymiarów. Korzystamy z niego również w celu rozwiązywania problemów techniczno-projektowych: na przykład, również w przypadku wspomnianej prywatnej willi, wykorzystaliśmy go w celu utworzenia „łączników” między ścianą i prefabrykowanym sufitem, aby zaznaczyć przejście pomiędzy poszczególnymi elementami. Wielkie formaty pozwoliły nam przycinać ceramikę na miarę. Możemy wyobrazić sobie również cięcia mniej geometryczne oraz większą liczbę różnych linii lub skorzystać z różnych tekstur w celu utworzenia elementów graficznych, które mogą dostosowywać się do wymiarów ściany, jaką zamierza się nimi pokryć. To jak dostosowywanie mapy graficznej do cech szczególnych każdej ściany.



