Triennale: ewolucja „czterech zaokrąglonych boków”

Legendarna płytka Triennale, zaprojektowana przez Gio Pontiego dla firmy Marazzi z okazji Triennale w Mediolanie w 1960 r., od którego później wzięła swoją nazwę, weszła do historii wzornictwa z powodu złamania dogmatu kwadratowego lub prostokątnego kształtu płytek swoimi „czterema zaokrąglonymi bokami”. Ta płytka ceramiczna o sinusoidalnym kształcie i błyszczącej powierzchni w różnych kolorach od razu zdobyła popularność, stając się hymnem na rzecz modułowości i elastyczności. Genialny splot połączeń o niezliczonych możliwościach kompozycyjnych, opartych na harmonii przeciwieństw: pusty/pełny, pozytywny/negatywny, poziomy/pionowy, prosta/krzywa. Obecnie wykorzystywana we wszystkich kolekcjach Marazzi, zwielokrotnia swoją siłę ekspresji w nieskończonej grze tekstur i kolorów, niczym uniwersalny język.

Znajduje to dziś potwierdzenie w nowych wersjach Triennale, w których główną rolę odgrywa kolor w wariantach błyszczących i matowych, kontrastowych lub ton w ton. Uniwersalność przyjmuje totalny wymiar, ponieważ legendarny kształt pojawia się teraz we wszystkich kolekcjach marki, w dwóch wielkościach (10×15,5 i 30×46,5 cm) i w dwóch technologiach, gresu porcelanowego i pojedynczego wypalania, z przeznaczeniem zarówno na posadzki, jak i na okładziny. W związku z tym wzór graficzny „czterech zaokrąglonych boków” może się łączyć z ekspresyjnością żywicy, kamienia, cementu, marmuru, które oferuje kolekcja Grande, lub z bardziej architektonicznymi i technicznymi wymiarami linii SistemS, a także z barwami i urokiem retro linii D_Segni z katalogu Crogiolo. 

Triennale przekracza granice epok, powierzchni, kontekstów, w otwartym i ciągłym dialogu między historią i technologią, wzornictwem i produkcją przemysłową, formą i materią, ceramiką i gresem.

Płytka Triennale jest prezentowana na wystawie „Gio Ponti: Amare l’architettura” w Narodowym Muzeum Sztuk XXI wieku (Maxxi) w Rzymie do 27 wrzesien 2020 r., w dwóch kompozycjach, które interpretują ją w nowych odsłonach.