Willa między morzem i ziemią

Amerykańska para zakochana we Francji, a zwłaszcza w Lazurowym Wybrzeżu, postanowiła spełnić swoje marzenie o posiadaniu w tym miejscu własnej willi. Budynek zaprojektowany przez studio Phira, którym kieruje architekt Philippe Bonino, znajduje się w miejscu magicznym: na wzgórzach Cannes, nieopodal chronionego obszaru naturalnego, z którego roztacza się wspaniały widok na błękit Morza Śródziemnego. Ziemia i morze to elementy, które zdecydowanie charakteryzują kontekst tego projektu i które skierowały go w stronę architektury minimalistycznej oraz funkcjonalnej, idealnie współgrającej z otaczającym obiekt pejzażem.


„Celem, jaki obrano w tym projekcie, była jednolitość przestrzeni, a kolorem dominującym miał być szary: ciepły szary, z odcieniami zmierzającymi w stronę bieli, zarówno pod kątem doboru materiałów, jak i barw wewnętrznych”, opowiada nam architekt Bonino, który objaśnia: „Mystone Ardesia, w wersji kolorystycznej Cenere, był od razu najlepszą opcją”.


Zastosowanie gresu o efekcie kamienia na podłodze, zarówno we wnętrzu, jak i na zewnątrz, pozwoliło na niezwykłą swobodę w projektowaniu przestrzeni i jej interpretacji, a także możliwość wykraczania poza ścisłe podziały pomiędzy wnętrzem i zewnętrzem, które w tym przypadku mocno się zacierają. Zarówno z zewnątrz, jak i we wnętrzu Mystone Ardesia (format 75 x 150 cm) wykorzystano również w dużej mierze jako okładziny w połączeniu z inną kolekcją o wyszukanym, ale zdecydowanym stylu: Grande Marble Look, w wersji Brera Grey (format 120 x 240 cm). Żyłkowanie i odcienie typowe dla marmurów łączą się z materiałami ceramicznymi, które są wytrzymałe i zaawansowane technologicznie, dzięki czemu okładzina biegnie przez szerokie wejście do wnętrza willi i prowadzi wzrok aż do miejsca, z którego rozlega się wspaniały widok na morze. „Brerę Grey wybrano jako okładzinę, ponieważ idealnie współgra ona z podłogą, ale też względu na jej zdecydowanie wyrazistą grafikę, która ożywia elewację i kontrastuje z majestatycznym charakterem otoczenia bliskiego oraz dalszego”, mówi architekt. I to właśnie elewacja, pierwszy element od razu widoczny i w którym wyraźnie dostrzega się koncepcję projektową, odegrała główną rolę w pracy stylistycznej studia Phira. „W przypadku tej willi chcieliśmy stworzyć iluzję monolitu umieszczonego w świątyni roślinności, jakby budynek ten miał nierozerwalnie być związany z jego naturalnym otoczeniem”, opowiada Bonino i podkreśla, że „zastosowanie płyt z gresu jako okładziny elewacji jest przede wszystkim efektem zamiaru wykorzystania go jako materiału bardziej rzeźbiarskiego aniżeli ozdobnego”.