Project Portfolio
Wśród innowacji i potrzeby zachowania ciągłości: nowe miasteczko akademickie we Florencji
czas trwania czytania: 5 minuty

Dwa budynki mieszkalne o wyraźnych i surowych liniach, przeznaczone dla studentów: wieżowiec o wysokości 45 metrów w pełni pokryty mozaiką ceramiczną dostosowaną wyglądem do całego projektu i niższa konstrukcja o charakterze liniowym. W opracowanym przez pracownię Ipostudio Architetti projekcie postawiono na płynną integrację z obiektami już istniejącymi, na otwartość na pobliski krajobraz i na to, jak ważne jest oświetlenie wnętrz.
To nowy punkt orientacyjny na mapie Florencji. W kierunku na północ, na terenie uniwersyteckim przy Viale Morgagni i potoku Terzolle, powstaje nowy Kampus dla studentów. Za jego projekt odpowiada pracownia Ipostudio Architetti i doskonale wpisuje się on w kontekst już istniejących „Akademików Calamandrei” (Casa dello studente Calamandrei), które zbudowano w latach siedemdziesiątych.
W tworzeniu projektu tego Kampusu jednym z głównych założeń projektantów z Ipostudio - zespołu architektów mającego swą siedzibę we Florencji już od 1984 roku i specjalizującego się w infrastrukturze publicznej, rewitalizacji miast i ponownym wykorzystywaniu budynków monumentalnych - było stawianie na płynną integrację, bez załamywania przestrzeni, ze strefą uniwersytecką Careggi. Jednocześnie jednak „pracowaliśmy tak, by postarać się ustanowić nowe relacje ze stylistyką czterech wieżowców Calamandrei, które stanowią historyczny symbol tej strefy i aby powstał w ten sposób jeden wielki Kampus”, opowiada partner założycielski Ipostudio, Carlo Terpolilli.
W ten sposób powstały dwa obiekty mieszkalne otwarte na krajobraz miejski i charakteryzujące się czystą oraz surową formą: 14-piętrowy wieżowiec o wysokości 45 m, w którym pomieści się nawet 234 studentów i który cechuje się zdecydowanie nowoczesną sylwetką; oraz niższy obiekt mieszkalny mający 5 pięter i przewidujący w sumie 121 miejsc noclegowych, który stoi tuż obok potoku Terzolle, z przeznaczeniem jednak dla studentów programu DSU (Diritto allo Studio Universitario). Wieżowiec i piąty poziom budynku DSU skierowany w stronę placu są w całości pokryte białymi płytkami z mozaiki szklanej, dostosowanymi do reszty projektu i zajmującymi powierzchnię ponad 7000 metrów kwadratowych. Stosowanie mozaiki jako okładziny to motyw bliski tradycji współczesnej architektury włoskiej: „decyzja o wyborze materiału ceramicznego na okładzinę to efekt zamiaru nadana budynkom aspektu metafizycznego, wielowymiarowego, zmieniającego się, gdy tylko ulega zmianie w najmniejszym stopniu światło dzienne oraz nocne, co sprawia, że wieżowiec ten będzie rozpoznawalnym elementem na mapie miasta”, objaśnia Terpolilli.
Cechą szczególną architektury tych nowych budynków jest fakt, iż posiadają one schemat, w którym rolę kluczową odgrywają wielkie okna: „są to okna wykuszowe, które na zewnątrz, na fasach o surowym stylu, zapewniają efekt dynamiczny, a we wnętrzu określają charakter pomieszczeń, przekształcając je w jasne pokoje otwarte na pobliski krajobraz”, dodaje Terpolilli. Duże okna stają się więc elementem wystroju wnętrze lub wręcz konstrukcjami, które studenci mogą wykorzystać jako półki na książki czy inne niezbędne rzeczy. Z pokojów w obu budynkach, a także z panoramicznego tarasu a ostatnim poziomie wieżowca rozpościera się niesamowity widok na krajobraz, zarówno w stronę miasta z charakterystyczną kopułą katedry, jak i w stronę okolicznych wzgórz.





















