Ze zmysłową więzią między domem a naturą

Łazienka to miejsce, które ewoluowało najbardziej, nie tylko w domu, ale także w przestrzeni publicznej i sektorze hotelarsko-gastronomicznym (HoReCa). Zachodzące zmiany dotyczyły zarówno wykończenia, jak i elementów wyposażenia wnętrza, ale przede wszystkim sposobu postrzegania przestrzeni. W toku tej ewolucji materiały ceramiczne znalazły nowe formy, a zapowiada się ich dalszy rozwój. Zwróciliśmy się do designerów, którzy od lat projektują przestrzenie łazienkowe, aby opowiedzieli nam o najbliższych scenariuszach.

Monica Graffeo
„Łazienka została przekształcona w strefę wellness i jest już niemal częścią salonu. Funkcjonalna, ale nie funkcjonalistyczna. Jest to przestrzeń, która została wzbogacona o zmysłowość: od materiałów, poprzez użycie światła, aż po metody wykorzystania wody. Wyższej klasy hotele wykorzystały to doświadczenie, aby zapewnić klientom odmienne, lepsze doznania. Dom pokazuje jednak inny rodzaj oczekiwań, polegający na otwarciu się na świat zewnętrzny, z coraz bardziej odważną rolą zieleni. Dla mnie istnieje zmysłowa więź między domem a naturą, jak pisze Junichiro Tanizaki w swojej książce Pochwała cienia. Powinniśmy faktycznie móc cieszyć się bardziej intensywną i emocjonalną relacją z wodą i przyrodą, ponownie połączyć się z naszą istotą. Dlatego temat zieleni i otwarcia na zewnątrz – okno, szczelina, przejście – mają fundamentalne znaczenie w projektowaniu łazienki. Ostatnio staram się umieszczać zieleń pod prysznicem lub w wannie, przywołując obraz wodospadu otoczonego przez naturę. Lubię też używać roślin do wzmocnienia wrażenia ciągłości: przeszklenie, nawet niewielkie, może wywołać lepsze, bardziej zdrowe samopoczucie, tworząc połączenie pomiędzy wnętrzem i zewnętrzem oraz dając poczucie płynności i powiększania przestrzeni.
Jeśli chodzi o materiały ceramiczne, chciałabym, aby gres porcelanowy jeszcze bardziej wydobywał naturalne właściwości materiału, rozwijając się poza koncepcją mimesis natury, jednak pozostając w sferze pamięci i archetypu”.
 

Sandri Debiasi
„Łazienka stała się przestrzenią o większej powierzchni, wymagającej większych, choć akceptowalnych, nakładów finansowych, prawdopodobnie dlatego, że spędza się w niej „jakościowo dobry czas”, a nie tylko wykonuje rutynowe czynności. W projektowaniu dla sektora prywatnego na pierwszy plan wysuwa się pojęcie przestrzeni osobistej, introspekcji i kontemplacji. Dominujące stają się aspekty niematerialne: wykorzystanie światła, postrzeganie przestrzeni, a nawet widok. Zapomnijmy o obrotowym oknie z szybą z piaskowanego szkła. Dziś marzymy o kąpieli z widokiem na góry lub dachy metropolii! Produkty i materiały nie mogą być tylko piękne, ale muszą też wzbudzać uczucia: pomyślmy o dotykaniu i zapachu olejowanego litego drewna, o sposobie, w jaki cienie rzucane są na powierzchnię materiału, o wrażeniach podczas kąpieli w wannie wykonanej z naturalnego kamienia lub o jakości strumienia wody, który na nas spada: miękki, otulający, eteryczny, pełny.
Gres porcelanowy łączy w sobie wysoką wytrzymałość z walorami estetycznymi i sensorycznymi, będącymi owocem nieustannych badań i innowacji technologicznych. Widzimy, że materiał ten wdarł się już do mieszkań, znajdując zastosowanie jako okładziny w salonach czy blaty lub fronty mebli kuchennych, na stołach i innych elementach umeblowania. Jako projektanci zarówno produktów, jak i wnętrz, uważamy, że droga ta jest niezwykle interesująca i obiecująca”.