Torre Arcobaleno

Dla tych, którzy tam mieszkali, Puchar Świata w 1990 r. we Włoszech był jednym z wydarzeń, które pozostają w sercu i pamięci. Włochy z otwartymi ramionami przyjęły barwną rzeszę kibiców z całego świata. Specjalnie na tę okazję odsprzątano miasta, a czas wspólnej zabawy wykorzystano, by pokazać gościom ze zglobalizowanego świata, czym jest znak jakości „made in Italy”. Z tamtej radosnej atmosfery tego wydarzenia i z tamtych „magicznych nocy” do dziś pozostają żywe wspomnienia, zaledwie dwa kroki od centrum Mediolanu. To „Torre Arcobaleno” – tęczowa wieża, anonimowy zbiornik na wodę zbudowany w latach 60. na obrzeżach ważnego dworca kolejowego Porta Garibaldi i „zregenerowany” w rekordowym czasie tuż przed mistrzostwami, aby stać się oryginalnym punktem orientacyjnym miasta. Betonowa, hiperboliczna sylwetka o wysokości 35 m była bardzo zniszczona i została poddana gruntownej renowacji. Wzmocniono i wyrównano ściany zewnętrzne, które następnie „ubrano” w płaszcz z modułów Marazzi Ceramiche z serii SistemC Marazzi w różnych formatach (od 10x10 do 20x20 cm) i 14 różnych kolorach. Geometryczny wzór i harmonijna gra kolorów okładziny, opracowane przez Studio Original Designers 6R5 z Mediolanu, sprawiły, że budynek usługowy bez wyrazu stał się niepowtarzalnym znakiem architektonicznym, który wyróżnia się na tle zaskakującej „pustki” dworca kolejowego wchodząc w wizualną interakcję z niektórymi wysokimi obiektami panoramy miasta: Famedio z XIX-wiecznego Cmentarza Monumentalnego, dwoma wieżami kolei państwowych autorstwa Laury Lazzari, czy „cytadelą” zbudowaną wokół słynnego wieżowca Pirelli autorstwa Gio Pontiego. To ciągłe napięcie między nowoczesnością a tradycją, typowe dla Mediolanu, doskonale symbolizuje wybór ceramiki, materiału zakorzenionego we włoskiej tradycji, ale w tym przypadku świadectwa nowoczesnych wartości i dynamiki metropolii, która zawsze była ośrodkiem architektury i kreatywności.