20 mm, układanie z zastosowaniem kleju

Układanie posadzki zewnętrznej bez impregnacji
Wykonać montaż płyt za pomocą kleju do zastosowań zewnętrznych, postępując według szczegółowych instrukcji dotyczących używanego kleju (C2S2 zgodnie z normą EN 12004). Dla lepszego zagwarantowania równomiernej zwartości podłoża zaleca się zastosowanie techniki podwójnej powłoki, wskazanej w przypadku posadzek podlegających dużym naprężeniom.
Obowiązkowe układanie z połączeniem otwartym o zmiennej szerokości fugi, nie mniejszej niż 5 mm. Zastosowanie cementowych zapraw do spoinowania klasy 2 (CG2 według EN 13888)
- Szczeliny dylatacyjne są obowiązkowe: ich szerokość nie może być mniejsza niż 5 mm (z wyjątkiem złączy konstrukcyjnych) i muszą one dochodzić do poziomu podłogi.
- Szczeliny rozdzielające muszą dzielić powierzchnię na kwadratowe lub prostokątne oczka o stosunku boków nie większym niż 1,5 m. Orientacyjnie oczka mogą mieć wymiary od 3x3 m do 4x2,5 m.
- Szczeliny obwodowe należy wykonać w miejscach połączenia między ścianą a podłogą, stopniami, podwyższeniami podłogi, kolumnami itp., poprzez wprowadzenie materiału ściśliwego (np. polistyrenu).
- Szczeliny dylatacyjne są obowiązkowe: ich szerokość nie może być mniejsza niż 5 mm (z wyjątkiem złączy konstrukcyjnych) i muszą one dochodzić do poziomu podłogi.
- Szczeliny rozdzielające muszą dzielić powierzchnię na kwadratowe lub prostokątne oczka o stosunku boków nie większym niż 1,5 m. Orientacyjnie oczka mogą mieć wymiary od 3x3 m do 4x2,5 m.
- Szczeliny obwodowe należy wykonać w miejscach połączenia między ścianą a podłogą, stopniami, podwyższeniami podłogi, kolumnami itp., poprzez wprowadzenie materiału ściśliwego (np. polistyrenu).