Celebracja szybkich linii produkcyjnych

czas trwania czytania minuty

Gianni Berengo Gardin i kuratorka poświęconej mu wystawy, Alessandra Mauro, opowiadają o fotografiach wykonanych dla Marazzi przez mistrza w 1977 roku, w celu udokumentowania innowacyjności technologii pojedynczego wypalania, eksperymentując z fotografią abstrakcyjną i kolorową.

1974 roku marka Marazzi opatentowała tzw. „pojedyncze wypalanie (monocottura)” — technologię, która zrewolucjonizowała proces produkcji ceramiki przemysłowej poprzez skrócenie jej czasów i zmniejszenie zużycia energii. Patent ten był wyznacznikiem skoku technologicznego nie tylko dla samej firmy, lecz także dla całego sektora. Podobnie, jak miało to miejsce wcześniej, w przypadku Gio Pontiego, a później także artystów z kuźni pomysłów, jaką było Crogiolo, Marazzi powierza kreatywnym międzynarodowym artystom misję opowiedzenia z jednej strony o samym materiale, jakim jest ceramika, a z drugiej o procesach produkcyjnych, przedstawiając tożsamość produktu, który ma charakter nie tylko dekoracyjny, lecz także funkcjonalny. W 1977 roku firma zleciła Gianniemu Berengo Gardinowi uwiecznienie jej nowych linii produkcyjnych, pozostawiając mu pełną swobodę wyrazu. W celu upamiętnienia 50-lecia tego rewolucyjnego patentu Marazzi promuje teraz wystawę „Gianni Berengo Gardin. „Marazzi, le linee veloci” w Palazzo Ducale w Sassuolo — Gallerie Estensi. Obejmuje ona niepublikowane nigdy wcześniej wybrane fotografie, poprzez które ten mistrz fotografii eksplorował po raz pierwszy nietypową dla niego wizję: abstrakcjifotografii kolorowej.

„Niewiele pamiętam z tamtych czasów — opowiada Gianni Berengo Gardin — ale na pewno fascynowały mnie kolory i szybkość pracy tych maszyn. I, choć znany jestem z reportaży w czerni i bieli oraz zdjęć wykonywanych w środowiskach przemysłowych, jak w przypadku takich marek jak Olivetti, FIAT czy Ansaldo, na szczęście miałem ze sobą też klisze kolorowe. Z Marazzi miałem jedną z najpiękniejszych relacji zawodowych ze względu na swobodę, jaką dano mi, jeśli chodzi o sytuacje, które zamierzałem zobrazować. Wykonałem więc zdjęcia, których na ogół nie robiłem, koncepcyjne i abstrakcyjne, takie, których branża ta na ogół nie chciała, bowiem nie dokumentowały one wyraźne pracujących maszyn i toczącego się procesu produkcyjnego. Była to dla mnie praca inna niż zwykle: kolor pozwolił mi na poszanowanie nieodłącznych cech ceramiki”.

Alessandra Mauro, kuratorka tej wystawy, dodaje: „Zdjęcia wykonane na rzecz firmy Marazzi są dowodem elastyczności Gianniego Berengo Gardina i jego umiejętności przyjmowania zupełnie innego spojrzenia. Są to fotografie abstrakcyjne, obrazujące ruch i opowiadające o pracy oraz technologii, które się zmieniają”. Wpisują się jednak w styl fotograficzny Berengo Gardina, który „często pracował na zlecenie osób prywatnych i firm, dokumentując procesy przemysłowe i problemy społeczne. Wystawa i tomik poświęcony fotografiom na rzecz Marazzi to ślad pamięciowy”. A, podobnie jak nasz mistrz był zdumiony szybkimi liniami produkcyjnymi firmy, tak wystawa w Palazzo Ducale w Sassuolo i fotografie ustawione w serii, jedna po drugiej, mają wyglądać niczym szybkie linie, przypominając przenośnik taśmowy.

„Dokumentuję życie człowieka w różnych jego aspektach — precyzuje Berengo Gardin — w domu, w pracy, na otwartym powietrzu. Nigdy jednak nie robię tego w formie typowej fotografii portretowej, zawsze bowiem pragnę oddać kontekst, w którym ma miejsce dana aktywność. Nie są to fotografie artystyczne, lecz rodzaj dokumentów, które za dwieście lat, gdy nas już oczywiście nie będzie, będą dowodem cywilizacji. Fotografia nie ma być jedynie piękna, ale ma mieć pewną zawartość. W przeciwnym razie będziemy jedynie fotografami-amatorami”.

„Gianni Berengo Gardin potrafił oddać ducha szybkich linii procesu pojedynczego wypalania oraz rewolucyjnego charakteru tej technologii”, komentuje Leonardo Taviani, dyrektor generalny Marazzi. „Ta praca to dowód na to, jak firma Marazzi potrafi współpracować z artystami i projektantami, by wprowadzać do świata ceramiki nowe inspiracje. Ważny jest też fakt, że wystawę zorganizowano w Sassuolo, prawdziwej stolicy zagłębia płytkarskiego, w której firma Marazzi powstała w 1935 roku. To dzięki temu miejscu pielęgnowana jest więź z takimi wspaniałymi obiektami jak Palazzo Ducale czy wieża zegarowa Campanone, która niedawno został odrestaurowana dzięki wsparciu naszej firmy, co jest dowodem na to, że zawsze jesteśmy gotowi sprostać potrzebom kulturowym tego terytorium”.

Gianni Berengo Gardin.
Marazzi, le linee veloci
Kurator: Alessandra Mauro

Od 13 września do 31 grudzień 2024 roku
Gallerie Estensi — Palazzo Ducale w Sassuolo
Piazzale della Rosa 10
Sassuolo, Modena